Pokaz filmu został zorganizowany przez oddział Instytutu Pamięci Narodowej w Poznaniu i Regionalną Dyrekcję Lasów Państwowych w Pile w ramach Narodowego Dnia Pamięci Żołnierzy Wyklętych obchodzonego 1 marca.
– Inka, młoda dziewczyna, córka leśnika, jest symbolem odwagi i poświęcenia dla Ojczyzny. Naszym obowiązkiem wobec niej i jej towarzyszy broni, jest byśmy pamiętali i oddawali im cześć – powiedział rozpoczynając pokaz zastępca dyrektora RDLP w Pile Sławomir Kmiecik.
Przed pokazem filmu Marta Szczesiak-Ślusarek  z Oddziałowego Biura Edukacji Narodowej w Poznaniu wprowadziła widzów w realia lat powojennych, przedstawiając genezę i historię polskiego antykomunistycznego podziemia niepodległościowego w latach 1944 – 1956.
Film o „Ince" to wynik współpracy Lasów Państwowych z Instytutem Pamięci Narodowej. Bezpośrednim impulsem do jego powstania było odnalezienie jej grobu na Cmentarzu Garnizonowym w Gdańsku.
„Inka" – Danuta Siedzikówna była córką leśnika Wacława Siedzika, dzieciństwo spędziła w leśniczówce Olchówka koło Narewki (stąd zaangażowanie LP w realizację filmu). Jej ojciec został  zesłany przez Rosjan do kopalni w rejonie Nowosybirska. Matka, Eugenia została zastrzelona w 1942 roku przez gestapo. Danuta wstąpiła w 1943 r. w szeregi Armii Krajowej. Jako sanitariuszka działała w siatce konspiracyjnej AK kierowanej przez leśniczego Stanisława Wołoncieja „Konusa" z Narewki. W 1945 r. dołączyła do oddziału 5 Wileńskiej Brygady AK. Po zakończeniu wojny znalazła pracę                          w Nadleśnictwie Miłomłyn. Po trzech miesiącach, na początku marca 1946 r., „Inka" powróciła w szeregi swojego oddziału. 20 lipca 1946 roku została aresztowana, umieszczona w pawilonie V więzienia w Gdańsku jako więzień specjalny. Po krótkim śledztwie  i procesie została skazana na śmierć 3 sierpnia 1946. Wyrok został wykonany 28 sierpnia 1946 r. Danuta Siedzikówna została zastrzelona wraz z Feliksem Selmanowiczem ps. „Zagończyk". W dniu egzekucji nie miała jeszcze 18 lat. Jej grób odnaleziono dopiero w 2014 roku.