Ziemia jastrowska położona jest w miejscu ciekawym tak pod względem przyrodniczym jak i historycznym. W X wieku terytorium całego Pojezierza Wałeckiego zostało włączone do Polski przez Mieszka I. Włączenie Jastrowia i okolic do Polski, wielokrotnie zmieniało sytuację tego regionu. Należące do Krajny Pojezierze Wałeckie bywało przedmiotem licznych sporów granicznych polsko – pomorskich, co z kolei wiązało się z częstymi, mniejszymi lub większymi, konfliktami zbrojnymi. Oprócz Pomorzan i Polaków, zainteresowani posiadaniem tego obszaru byli także Brandenburczycy oraz Zakon Krzyżacki. Aż do I rozbioru Polski Pojezierze Wałeckie należało do dóbr królewskich.

Początek wieku XVII przyniósł tym stronom nadanie praw miejskich dla Jastrowia. Rok 1602 był tym, w którym wojewoda kaliski Piotr Potulicki wydał akt ustalenia przywilejów i obowiązków dla miasta Jastrowia oraz nadał jego mieszkańcom prawo do użytkowania lasu.

Położenie geopolityczne Jastrowia i jego okolic było dobrodziejstwem jak i przekleństwem tych ziem. Przez Jastrowie i jego lasy prowadziły szlaki, którymi przemieszczały się wojska uczestniczące w bitwie pod Grunwaldem, armie napoleona prące na Rosję, jak i wojska radzieckie oraz polskie wypierające armie niemieckie kończąc II wojnę światową.

Niemym świadkiem tej, jakże bogatej w wydarzenia historii, jest liczący około 600 lat „Hubert”, dąb szypułkowy o wysokości ok. 15 metrów, mający w obwodzie pnia 630 cm. Hubert jest dzisiaj drzewem martwym, ale w czasach jego świetności korona miała średnicę ok. 25 metrów. „Huberta” oszczędziła historia, jednak zmogła przyroda i upływ czasu. Choć formalnie za pomnik przyrody został uznany przez Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Koszalinie w roku 1956, już w okresie przed II Wojną Światową doceniano jego walory przyrodnicze.

13 grudnia 2018 roku, leśnicy z Nadleśnictwa Jastrowie uroczyście uczcili setną rocznicę odzyskania przez Polskę niepodległości. Przy starym dębie umieszczono pamiątkowy kamień z okolicznościową dedykacją i posadzono młody dąb, następcę „Huberta”, mając nadzieję że będzie kontynuował przyrodnicze i kulturowe dziedzictwo ziemi jastrowskiej oraz pracę jastrowskich leśników.

Fundatorami pamiątkowego kamienia są:

- Nadleśnictwo Jastrowie;

- Polskie Towarzystwo Leśne - Oddział Nadnotecki;

- Związek Leśników Polskich Regionu Pilskiego;

- NSZZ SOLIDARNOŚĆ - Regionalna Sekcja Pracowników Leśnictwa w Pile.